Tchórzliwa, pozbawiona zębów natura, czyli Błękit Mai Lunde

Maja Lunde

Błękit

tytuł oryginału: Blå
tłumacz: Anna Marciniakówna
cykl: Kwartet klimatyczny (tom 2)
wydawnictwo: Audioteka 2018, Wydawnictwo Literackie
ISBN: 9788308065365
narratorzy: Elżbieta Kijowska-Rozen i Maciej Więckowski

Lekturą listopada 2019 roku w rawskim Dyskusyjnym Klubie Książki była powieść Błękit norweskiej pisarki Mai Linde, która dotąd zajmowała się głównie tworzeniem literatury dla dzieci. Błękit jest drugą częścią Kwartetu klimatycznego, którego pierwszy tom zatytułowany Historia pszczół niedawno bardzo mi przypadł do gustu.

Żywe trupy sezon trzeci, czyli zapomnieliśmy, jacy są ludzie

Żywe trupy sezon trzeci

(The Walking Dead 3)
premiera pierwszego odcinka w USA 14 października 2012

Od kilku już osób słyszałem, że poziom tego świetnie rozpoczętego serialu spada z czasem. Po obejrzeniu pierwszych dwóch sezonów, które okazały się kawałkiem naprawdę dobrego kina, do trzeciego podchodziłem więc z pewną obawą.

Richard Hughes "Orkan na Jamajce" - Więźniowe impulsów

Orkan na Jamajce

Richard Hughes

Tytuł oryginału: A High Wind in Jamaica

Tłumaczenie: Maciej Świerkocki

Wydawnictwo: W.A.B.

Seria: Nowy Kanon

Liczba stron: 256

10-letnia Emily Bas-Thornton stwierdza, że (…) życie człowieka, który doświadczył trzęsienia ziemi, zmienia się już na zawsze [1] i trudno nie zgodzić się z jej słowami, szczególnie kiedy dzięki książce Orkan na Jamajce autorstwa Richarda Hughesa (1900 – 1976) zyskamy sposobność, by dowiedzieć się jakie przygody spotkały tę dziewczynkę wkrótce po tym, gdy sama zaznała delikatnego ruchu płyt tektonicznych.

 

Finn Alnæs "Musica" - Parada oryginałów

Musica

Finn Alnæs

Tytuł oryginału: Musica

Tłumaczenie: Anna Marciniakówna

Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy

Seria: Współczesna Proza Światowa

Liczba stron: 350



 

Słuchaj zatem: nasza epoka ubóstwia piękno i młodość, siłę i zdolności. Ale czy przeczuwają ludzie naszego czasu, którzy brzydzą się zmarszczkami i boją się śmierci, i którzy zawsze gardzą przegrywającym, czy oni przeczuwają, że temu ideałowi młodości może wyrosnąć duchowy garb? [1]. Czy pokładanie zbytnich nadziei w przyszłych pokoleniach, czy zrzucanie na nie własnych oczekiwań i obciążanie ich niespełnionymi marzeniami nie jest najprostszą drogą do nieszczęścia? Kwestia to trudna i złożona, a o jednoznaczne odpowiedzi niełatwo. Ale w chwilach duchowych rozterek w sukurs przychodzi literatura i nie inaczej jest tym razem, bowiem norweski pisarz Finn Alnæs (1932 – 1991) w swojej powieści Musica usiłuje odnaleźć odpowiedzi na przynajmniej część z postawionych pytań.

Ruskie potrafią! Metro vs. Tunel 1:0

Metro (2012)

W kraju nad Wisłą jest paczka filmów, które wszystkie stacje od lat puszczają na okrągło i które każdy prawdziwy Polak, czy chciał, czy nie, przynajmniej raz oglądał. Pierwsze skojarzenie to oczywiście Kevin sam w domu (czy mogą w Polsce istnieć Święta bez niego), ale takich pozycji jest więcej, zarówno rodzimej produkcji (Stawka większa niż życie chociażby), jak i z importu. Do tego wybranego, nie wiem według jakich kryteriów, grona (może była wyprzedaż albo promocja na tysiąc emisji w ciągu trzydziestu lat) należy niezły skądinąd obraz Tunel (Daylight) z 1996 roku (jak ten czas leci) w reżyserii Roba Cohena, w którym wewnątrz nowojorskiego tunelu w wyniku eksplozji zostaje uwięziona grupa ludzi, a na pomoc wyrusza były szef grupy ratowników, samotny niczym w westernie, Kit Latura (niezapomniana rola Sylvestra Stallone’a Wyłupiaste Oko).

Już od jakiegoś czasu pojawia się w polskiej TV rosyjski film Metro z 2012 roku (w reżyserii Antona Megerdicheva*) o podobnej do Tunelu fabule. W zasadzie można powiedzieć, że to prosty remake starszej o 16 lat wersji amerykańskiej, w którym wprowadzono pewną oczywistą zmianę – tunel nowojorski zastąpiono moskiewskim metrem. Za kinem radzieckim ani rosyjskim (w przeciwieństwie do literatury) specjalnie nie przepadam, ale chyba Putin dodatnio wpływa na kinematografię byłego Kraju Rad, więc po pozytywnych wrażeniach z obrazu SF Przyciąganie skusiłem się w końcu i na Metro.

Babski kryminał, czyli Sława i śmierć by J.D. Robb

J.D. Robb

Sława i śmierć

tytuł oryg. Glory in Death
seria: Oblicza śmierci (oryg. In Death) tom 2
tłumaczenie: Janusz Ochab
lektorka: Hanna Kinder-Kiss
realizacja akustyczna: Krzysztof Oczkowski
na podstawie wydania: Prószyński i S-ka 2006

Do Eleanor Marie Robertson, urodzonej w 1950 w Silver Spring Amerykanki, przylgnęła łatka autorki romansów i faktycznie jako Nora Roberts, Sarah Hardesty i Jill March tworzyła literaturę tego gatunku.

Można nie lubić wspomnianego kanonu, ale przyjęcie jej jako pierwszej do Romance Writers of America Hall of Fame jest dowodem na to, iż na tym polu jest naprawdę dobra. Potwierdza to też fakt, iż kilka jej powieści doczekało się ekranizacji i dały się one wyeksportować do mnóstwa krajów.

Nie wiem czemu wiele osób uważa fakt pisania romansów za równoznaczny z niemożnością tworzenia na wysokim poziomie literatury innego rodzaju. Tymczasem pisarka, pod pseudonimem J.D. Robb, pisze książki będące połączeniem romansu, powieści przygodowej, sensacyjnej i obyczajowej.

Dawno, dawno temu przypadkiem trafiłem na powieść J.D. Robb Skarby przeszłości (oryg. Remember When) będącą osiemnastą częścią cyklu powieściowego Oblicza śmierci (In Death) i spodobała mi się ona na tyle, że po pewnym czasie już świadomie sięgnąłem po pierwszą książkę z tej serii - Dotyk śmierci (Naked in Death). Również tym razem się nie zawiodłem, więc logicznym tokiem rzeczy w końcu przeszedł czas na pozycję drugą tym, liczącym już około pięćdziesięciu książek, powieściowym serialu, czyli Sławę i śmierć (Glory in Death).

Zofia Posmysz "Wakacje nad Adriatykiem" - Na rubieżach człowieczeństwa

Wakacje nad Adriatykiem

Zofia Posmysz

Wydawnictwo: Znak Literanova

Seria: Proza PL

Liczba stron: 320

 

 

 

 

 

Ludzka pamięć to rzecz tyleż osobliwa, co niezgłębiona. Mechanizmy funkcjonowania wciąż skrywają przed jej użytkownikami niejedną tajemnicę. Z jednej strony potrafi być zawodna i dziurawa, z drugiej zaś bywa przerażająco precyzyjna i dokładna, najczęściej w przypadku wydarzeń, o których chcielibyśmy zapomnieć. Na nic mozolne i żmudne wznoszenie skorupy niepamięci – próżny to trud i wysiłek, bowiem wystarczy jeden impuls, by cała konstrukcja runęła, a z mroku przeszłości wypełzły demony. Tę prawdę dobrze ukazuje Zofia Posmysz, autorka powieść Wakacje nad Adriatykiem.

 

Prawdziwi detektywi po raz drugi, czyli True Detective 2

W 2018 roku z dużym, bo czteroletnim w stosunku do premiery opóźnieniem, poznałem serial Detektyw (True Detective), który zrobił na mnie potężne wrażenie i stał się jednym z niezapomnianych obrazów, nie tylko w ramach tematyki kryminalnej, ale kina w ogóle. Do sezonu drugiego nie podszedłem od razu, gdyż obawy budziły we mnie słabsze oceny tej edycji i świadomość, że z pierwszą produkcją ta druga nie ma niczego, poza tytułem, wspólnego.

W końcu jednak nadszedł dzień, w którym przyszedł czas na osiem seansów, bo tyle właśnie liczy

Detektyw 2 (True Detective season 2),

który po raz pierwszy został wyemitowany w 2015 roku.

Jeszcze lepiej, czyli druga odsłona Żywych trupów

Po obejrzeniu pierwszego sezonu serialu

The Walking Dead (Żywe trupy)

który swą premierę miał 31 października 2010 roku, i który bardzo mi się spodobał, z wielką niecierpliwością i nadzieją na dobrą rozrywkę sięgnąłem po sezon drugi, po raz pierwszy emitowany od 16 października 2011.

Sana Krasikov "Patrioci" - W pogoni za ideałami

Patrioci

Sana Krasikov

Tytuł oryginału: The Patriots: A Novel

Tłumaczenie: Dorota Konowrocka-Sawa

Wydawnictwo: W.A.B.

Seria: Don Kichot i Sancho Pansa

Liczba stron: 672



 

Młodość przejawia tendencje do wiary, że świat to materia opona, ale nie na tyle, by nie dało się jej zmienić. Temu zapatrywaniu (w sporej mierze naiwnemu) na ogół towarzyszy przeświadczenie o własnej potędze i kreatywności. W rezultacie wielu ludzi w okresie wchodzenia w dorosłość angażuje się w projekty i działania, które w opinii otoczenia z góry skazane są na niepowodzenie. Walka z wiatrakami, jako zajęcie i żmudne i męczące, najczęściej prowadzi do otrzeźwienia i zgorzknienia – młody człowiek przekonuje się o własnych ograniczeniach, co w przyszłości pozwala nieco lepiej mierzyć siły na zamiary. Są jednak osobnicy, którym wrodzone upór i duma nie pozwalają przyznać się do porażki – takie bezkompromisowe podejście wymaga jednak ogromu poświęcenia, co nierzadko pociąga za sobą cierpienia i wyrzeczenia, również ludzi z najbliższego otoczenia. Skutki bezmyślnego brnięcia za ideałami dobrze ukazano w książce Patrioci autorstwa Sany Krasikov (1979), urodzonej w ZSRR amerykańskiej prozaiczki.

 

Xiaobo Wang "Miłość w czasach rewolucji" - Rewolucja to czas przegranych losów

Miłość w czasach rewolucji

Xiaobo Wang

Tytuł oryginału: Gémìng shíqí de àiqíng

Tłumaczenie: Katarzyna Sarek

Wydawnictwo: PIW

Seria: Proza Dalekiego Wschodu

Liczba stron: 240

(…) ludzie nieustannie mają dziwaczne myśli, których nie są w stanie ani ujarzmić, ani wyjaśnić [1]. Co prawda, można próbować, ale jeśli ma się do czynienia z kłębowiskiem przypominającym plątaninę nieustannie wijących się węży, usiłowania te z góry skazane na niepowodzenie. Tyle, że nie tylko to, co schludne i uporządkowane jest piękne. Chaos również może posiadać nieodparty urok, o czym przekona się czytelnik, który zdecyduje się sięgnąć po powieść Miłość w czasach rewolucji, autorstwa chińskiego pisarza Wanga Xiaobo (1952 – 1997).