Drapacze chmur - statystki zmieniające perspektywę

Kolejna z ciekawych statystyk w ujęciu historycznym, które zmieniają perspektywę z której patrzymy na różne rzeczy... Tym razem na tapecie drapacze chmur...

Joanna Bator "Ciemno, prawie noc" - O kotojadach raz jeszcze

Joanna Bator

Ciemno, prawie noc

Wydawnictwo: Znak

Liczba stron: 512

 

Pępowina zostaje odcięta, świat staje przed Tobą otworem, a Ty z tego skrzętnie korzystasz. Początki nie są jednak łatwe, bowiem figlarna fortuna rzuca Ci pod nogi niejedną kłodę. Twoja siła wewnętrzna i przekonanie, że przecież warto, że to ma sens, pozwalają przezwyciężyć te trudności, chociaż miną lata zanim przebytą życiową drogę będzie można charakteryzować takimi określeniami jak „sukces”, „spełnienie” czy „samorealizacja”. Trwasz zatem w bezpiecznym tu z nadziejami na nie gorsze jutro, ale jak to zwykle bywa, kiedy życiowe puzzle zaczynają się powoli układać (albo przynajmniej sprawiają takie wrażenie), z otchłani wychyla się wczoraj i domaga się wzmożonej atencji. Wołanie przeszłości można próbować zignorować, tyle, że los posiada cały wachlarz sprawdzonych metod, by skłonić nas do konfrontacji, z tym, co usilnie chcielibyśmy pozostawić za plecami, o czym w swojej najgłośniejszej powieści Ciemno, prawie noc przypomina nam Joanna Bator (1968). O książce na łamach naszego bloga pisał wcześniej Andrew w bardzo ciekawej recenzji Kotojady są wśród nas. Teraz nadeszła pora, bym i ja podzielił się swoimi przemyśleniami, jakie zrodziły się w trakcie i po lekturze tego dzieła.

Postapokaliptyczni czterej pancerni

audiobook

Miroslav Žamboch

Zakuty w stal

(oryg. Zakuti v oceli)
tłumaczenie: Andrzej Kossakowski
czyta: Leszek Filipowicz
wydawca: Fabryka Słów 20-10-2017
ISBN: 9788365969354

Dotąd nie poznałem żadnego dzieła, które by wyszło spod pióra Miroslava Žambocha, współczesnego czeskiego pisarza (ur.1972) specjalizującego się w literaturze fantastycznej. Z pewną dozą nieśmiałości sięgnąłem więc po jego powieść zatytułowaną Zakuty w stal. Wybrałem wersję audio w interpretacji Leszka Filipowicza.

ZDROWYCH, RODZINNYCH I WESOŁYCH!

Życzymy wszystkim odwiedzającym nasz blog, by Wasze Święta były Zdrowe, Rodzinne i Wesołe. Mamy nadzieję, że zachowacie racjonalne podejście do bieżących problemów i nie zdołają Wam one zakłócić radosnej, wiosennej atmosfery, która zawsze powinna towarzyszyć tym dniom. No i oczywiście życzymy Wszystkim, by znaleźli wolną chwilę, w której nie zabraknie Wam towarzysza w postaci dobrej lektury.

Ambrose i Andrew

Réka Mán-Várhegyi "Magnetyczna góra" - Węgry, socjologia i postmodernizm

Réka Mán-Várhegyi

Magnetyczna góra

Tytuł oryginału: Mágneshegy

Tłumaczenie: Elżbieta Sobolewska

Wydawnictwo: Biuro Literackie

Liczba stron: 344

 

 

 

 

Proszę Państwa, tak jak mam to w zwyczaju, na początek pragnąłbym się podzielić refleksją, która stanowiłaby mniej lub bardziej płynne przejście do omawianej dzisiaj książki. I tak w moim skromnym odczuciu niewątpliwym osiągnięciem postmodernizmu w dziedzinie literatury jest coś, co prywatnie nazywam powieścią mozaikową. To utwór, w którym poruszony zostaje szereg ważkich tematów, a którego fabuła nie jest zredukowana do rachitycznego ciągu kilku prostych zdarzeń jawnie pełniących rolę rusztowania dla wspomnianej nadbudowy refleksyjnej, nie będący przy tym potężną cegłą ociekającą rozwlekłymi dywagacjami – ów efekt (zwięzłość formy i obfitość treści) można uzyskać za pomocą kilku sztuczek sprowadzających się do majstrowania przy konstrukcji dzieła i zrywania z obowiązującymi wzorcami i standardami. W moim mniemaniu dobrym przykładem takiej powieści jest Magnetyczna góra autorstwa węgierskiej pisarki Réki Mán-Várhegyi (1979).

Postapo po rosyjsku, czyli Epidemia i Ku jezioru

Ku jezioru

(oryg. Эпидемия, Epidiemija)
reżyseria: Pavel Kostomarov
scenariusz: Roman Kantor i Aleksey Karaulov
premiera 14 listopada 2019 na rosyjskiej platformie Premier

->pełna lista płac<-

Czy też macie wrażenie, że tradycja Hollywood wywiera na kino amerykańskie taką presję, iż wszystkie tamtejsze produkcje w pewnych aspektach są do siebie podobne? Nie do końca jest to wadą, tym bardziej że ta specyfika nie utrudnia, w przeciwieństwie na przykład do polskiej, odbioru światowemu widzowi. Niemniej jednak ożywczy powiew oryginalności znacznie łatwiej znaleźć choćby w kinie hiszpańskim, ale nie o nim dzisiaj chciałem Wam powiedzieć.

Genialna niedoróbka, czyli Ciemny las Liu Cixina

audiobook

Liu Cixin

Ciemny las

Orig. 黑暗森林
cykl: Wspomnienie o przeszłości Ziemi (tom 2)
(Remembrance of Earth's Past #2)
tłumaczenie: Andrzej Jankowski
głosu użyczył: Wojciech Stagenalski
Dom Wydawniczy Rebis 2017
ISBN: 9788380622531

Po poznaniu wnoszącej ożywczy powiew świeżości do będącego ostatnio w niejakim zastoju klasycznego science fiction powieści Problem trzech ciał otwierającej trylogię Wspomnienie o przeszłości Ziemi pióra chińskiego pisarza Liu Cixina nie jest pewnie dla nikogo zaskoczeniem, że musiałem się skusić i na drugą odsłonę tego dzieła. Ponownie wybrałem książkę czytaną w interpretacji Wojciecha Stagenalskiego, który – od razu to podkreślę – ze swego zadania wywiązał się znakomicie.

Gdzie wielkie miasta, gdzie Warszawa

Wciągnęły mnie te statystyczne zabawy. Tym razem najludniejsze miasta. Czy Warszawa to wielkie miasto w środku Europy, czy raczej jak w piosence: pół miasto - pół wieś?