Jean-Christophe Grangé, Kongo requiem - aż żal, że to koniec

Jean-Christophe Grangé

Kongo requiem

(oryg. Congo Requiem)

cykl: (Ervan Morvan #2)

tłumaczenie: Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak

audiobook

czyta: Adam Bauman

Sonia Draga 2017

ISBN: 9788381100809

Jean-Christophe Grangé, współczesny (ur. 1961) francuski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, znany jest głównie z ekranizacji powieści Purpurowe rzeki. Komu podobał się, tak jak mnie, klimat wspomnianego filmu (książki jak dotąd nie czytałem), tego na pewno tym bardziej wciągnie powieść Lontano, o której już kiedyś pisałem. Dla mnie była to tak wyborna rozrywka, że jedyną logiczną rzeczą było zapolowanie na drugą część przygód Ervana Morvana i jego patologicznej rodzinki zatytułowaną Kongo requiem.

Jak się można było spodziewać, bo wyraźną tego sugestię znajdujemy w zakończeniu Lontano, tym razem Ervan Morvan, paryski policjant, udaje się do Afryki w celu weryfikacji wyników śledztwa prowadzonego tam przed laty przez swego ojca. Jednocześnie we Francji zaczyna się polowanie na seryjnego mordercę, który… Co dalej nie będę zdradzał. Skomplikowana, mroczna fabuła tworząca zamkniętą całość z Lontano jest bardzo mocną stroną dzieła i w tym wypadku wszelkie spojlerowanie byłoby wyjątkowo szkodliwe.

Pisząc o Lontano wyraziłem opinię, że aż dziwne, iż nie doczekało się ekranizacji, gdyby bowiem dobrze je na ekran przeniesiono, zakasowałoby to, co widzimy na ekranie w Imperium wilków (L'Empire des loups - reż. Chris Nahon) i Kamiennym kręgu (Le Concile de pierre - reż. Guillaume Nicloux). Okazuje się jednak, że Kongo requiem, które jest naprawdę monumentalnym dziełem, wspaniałym i dopracowanym, dopełnia Lontano w taki sposób, że jako elementy natchnionej całości obie części zyskują jeszcze lepszą ocenę, niż jako samodzielne dzieła.

Druga część przygód Morvana nie jest prostym dopełnieniem pierwszej, jej zwykłą kontynuacją, a rozwinięciem, które zmienia, zaskakuje i przewartościowuje wiele z tego, czego czytelnik dowiedział się z Lontano. Kongo, skomplikowane, wielowątkowe, grające na uczuciach, o rozbudowanej warstwie psychologicznej, przede wszystko emanuje niesamowitą, niepowtarzalną atmosferą, którą tylko Grangé mógł wykreować i utrzymać aż tak długo.

Najsłabszym elementem dzieła jest zakończenie – jak na mój gust za bardzo naciągane. Trzeba jednak podkreślić, że poziom satysfakcji z odbioru tej powieści jest tak wysoki, iż nic nie jest w stanie zepsuć całościowej oceny.

Wydawnictwo Sonia Draga powierzyło interpretację audio Adamowi Baumanowi i sprawił się on na piąteczkę. Niestety, nie można tego powiedzieć o tłumaczeniu. W literaturze z pogranicza kryminału, sensacji i thrillera takie babole jak uzbroił zamiast odbezpieczył czy detonacja zamiast wystrzał są niedopuszczalne. To tak, jakby w książce kucharskiej pomylić gotowanie z pieczeniem czy smażeniem. Co ciekawe, błędy te pojawiają się jakoś w połowie powieści, jakby podmieniono tłumaczkę, a żeby było ciekawiej, miejscami, pomiędzy błędami, to samo jest tłumaczone prawidłowo. Na szczęście, jak wspomniałem, Kongo jest tak wciągające, iż nic nie jest w stanie zepsuć fascynacji lekturą. Aż żal, że trzeciej części niemal na pewno nie będzie.

Gorąco i z pełnym przekonaniem polecam

Wasz Andrew