Wiktor Suworow

Szpieg, czyli podstawy szpiegowskiego fachu

tytuł oryginału:Osnowy szpionaża

tłumacz: Anna Pawłowska

wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2017-04-11

Liczba stron: 416

ISBN: 9788380621480

Od czasu lektury takich książek jak Akwarium, Lodołamacz czy Samobójstwo jestem wiernym fanem twórczości Wiktora Suworowa*, rosyjskiego pisarza i byłego agenta wywiadu ZSRR, który żyje obecnie w Wielkiej Brytanii z zaocznym wyrokiem śmierci wydanym za zdradę komunistycznej ojczyzny. Z tym Suworowem to trochę dziwna sprawa, podobnie jak z kultowym filmem The Soviet Story. Wydaje się, że w tak rusofobicznym kraju jak Polska, w dodatku mającym jak najbardziej racjonalne powody, by na wielkiego sąsiada patrzeć zawsze z podejrzliwością, powinna podobna tematyka być propagowana i upowszechniana. Tymczasem mam wrażenie, iż jest odwrotnie, i o ile emocje antyrosyjskie są przez państwo mocno podgrzewane, to najciekawsze publikacje dokumentalne są jakby blokowane. Na szczęście książki Suworowa nie są, póki co, blokowane dosłownie, jak było w przypadku całkiem niezrozumiałej dla mnie decyzji o nieemitowaniu The Soviet Story. Tym bardziej jestem więc ciekaw Szpiega... Poniżej notka wydawcy.

Służby specjalne byłego Związku Radzieckiego nieodmiennie budzą fascynację. W swej najnowszej książce Wiktor Suworow opisuje je od podszewki. Były rezydent GRU w Genewie we właściwym sobie gawędziarskim stylu opowiada, jak – krok po kroku – zostawało się szpiegiem. Dowiadujemy się zatem, jak typowano kandydata, jak go kształcono, na jaką placówkę mógł trafić (lepszy Waszyngton czy Pekin – to wcale nie takie oczywiste), jakie zadania mógł tam otrzymywać i jaką rolę w jego życiu odgrywała żona. Poznajemy szczegółowo struktury GRU, sposoby werbowania agentów i zażartą rywalizację z odwiecznym wrogiem, czyli… KGB.

Mnóstwo detali, przykłady akcji, także autentycznych – wszystko to sprawia, że Szpieg, czyli… jest swego rodzaju kompendium pracy radzieckich służb specjalnych, a zarazem arcyciekawą lekturą.

* Wiktor Suworow (ros.: Виктор Суворов; właśc. Władimir Bogdanowicz Riezun (w zachodnich publikacjach pisownia Rezun), Владимир Богданович Резун