[●REC] - sam strach - żadnych pierdół

[●REC]

data premiery- 29 sierpnia 2007 r.
kraj produkcji - Hiszpania
czas trwania - 78 minut
reżyseria- Jaume Balagueró, Paco Plaza
scenariusz - Jaume Balagueró, Paco Plaza, Luis Berdejo
zdjęcia - Pablo Rosso
scenografia - Gemma Fauria
kostiumy - Glòria Viguer
montaż - David Gallart
produkcja - Julio Fernández
aktorzy - Manuela Velasco jako Ángela Vidal oraz Ferrán Terraza, Carlos Vicente, Vicente Gil, Jorge Serrano i inni

Po obejrzeniu dziesięciu sezonów Żywych trupów (The Walking Dead) i w oczekiwaniu na sezon 11, który jak chodzą słuchy ma ten serial zakończyć, nabrałem ochoty na coś innego z zombiakami w tle. Tak się fajnie złożyło, że od jakiegoś czasu, chyba od czasu Trupa (El Cuerpo, 2012), intryguje mnie kino hiszpańskie, więc wybrałem, skoro miałem taką możliwość, film [●REC] stworzony właśnie nad Manzanares. Z tymi ichnimi produkcjami to jest tak, że lubią zaskakiwać a to właśnie sobie bardzo cenię.

[●REC] swego czasu narobił w świecie filmowym, nie tylko w dziale z żywymi trupami, sporo zamieszania. Choć kanon found footage, w którym obraz zrealizowano, nie był już nowością, to perfekcyjne wykorzystanie jego naturalnego pokrewieństwa z tematyką zombie/postapo było w [●REC]  tak udane, że rozpisywano się o tym podobno szeroko, jako o fenomenalnym osiągnięciu kina grozy. Dokładnie nie jest to kino postapokaliptyczne, bowiem apokalipsa jeszcze się nie dokonała, ale nie ma sensu tworzyć kolejnego podgatunku.

Dziennikarka Ángela Vidal wraz z kamerzystą Pablem realizują kolejny odcinek niskobudżetowego telewizyjnego dokumentalnego reality show Kiedy śpisz. Tym razem jego bohaterami są strażacy z Barcelony. Ekipie telewizyjnej udaje się zabrać na wyjazd alarmowy; wraz z ratownikami jadą do kamienicy, do której udała się już i policja, a z której miały dobiegać wołania o pomoc. Fabuły nie będę bardziej przybliżał, gdyż za pierwszym razem seans naprawdę robi na widzu wrażenie, którego nie warto psuć spojlerowaniem.

W przeciwieństwie do takich produkcji jak wspomniane już The Walking Dead, w których można się dopatrywać rozważań socjologicznych i psychologicznych na temat zachowań homo sapiens w razie kataklizmu ocierającego się o całkowitą zagładę, w [●REC] postawiono na czystą, żywą grozę, spektakularne à la amatorskie ujęcia i perfekcyjnie budowane napięcie. I to się wszystko udało wręcz fenomenalnie – pewnie i dziś, choć kilkanaście lat od premiery to w świecie kina epoka, wielu co wrażliwszych widzów będzie po seansie marzyć tylko o tym, by im się nic z filmu nie przyśniło. Sam strach – żadnych pierdół.

[●REC] to produkcja bardzo oszczędna, z kompletnie nieznaną szerszej publice na świecie nieliczną obsadą, ograniczona do pozornie amatorskich ujęć w jednej kamienicy, bez nakładów na muzykę, z prostymi na pozór efektami wizualnymi i dźwiękowymi, ze szczątkową fabułą. A jednak się zastanawiam, czy to nie najlepszy film grozy, jaki kiedykolwiek widziałem. Prawdę mówiąc jedyny, w którym odczuwałem jakby grozę. To przy okazji dowód, kolejny made in Spain, że można zrobić doskonały, a nawet wybitny film na światowym poziomie bez wielkiego budżetu, bez wielkich nazwisk i znanych twarzy. Aktorzy nie tylko, że sprawiają wrażenie, iż grają bez make-upu, ale wręcz wielu ma jakby nieumyte włosy. Jaki kontrast z kinem polskim czy amerykańskim, gdzie tylko grający role lumpów ucharakteryzowani są na brudnych.

Siłą hiszpańskiego dzieła jest wyczucie, z którym wykorzystano do ostatka potencjał tkwiący w przyjętej formule, tematyce i środkach artystycznego wyrazu. Nawet dość krótki czas seansu wydaje się optymalny – wystarczająco długi, by napięcie podnieść do maksimum i zarazem wystarczająco krótki, by widz nie zdążył ochłonąć przed fantastycznym epilogiem. Okazuje się, że niemal bez niczego, nawet praktycznie bez fabuły, można nakręcić coś, co niejednego przyprawi o palpitację serca. Polecam pierwsze odtworzenie i obejrzenie dzieła wieczorem; przed snem i przy zgaszonym świetle. Niezapomniane wrażenia gwarantowane.

Film doczekał się licznych nagród i sequeli, i remake’u nakręconego w Hollywood też. Może kiedyś się i na nie skuszę. Póki co gorąco polecam [●REC] i zapraszam na seans

Wasz Andrew

• nie podobało mi się 
• było w porządku
• podobało mi się 
• naprawdę mi się podobało 
• było niesamowicie